Hardan və necə başlayım heç özüm də bilmirəm. İnsanın həyatından keçənləri yazmaq elə də asan bir şey deyil. Hələki, yaşadığın illərin hamısı günahlarla, peşmançılıqla bir-birini izləmişsə… Dillə danışmağa yetməz bu sözlər. Məhz buna görə də yazmağa qərar verdim.Bu otaq, masanın üzərində közərən çıraq, əlimdə tutduğum bu qələm ancaq mənim peşmançılığıma son verə bilər. Mənim adım Nəsirdir. Ancaq hər kəs mənə rəis deyir. Çünki bu mənim işimlə bağlıdır. Artıq qırx üç yaşım var və mən həyatımın ən ağır günlərimi yaşayıram. Çünki:
Atam vəzifəli şəxs idi və o bütün pullarını mənim təhsilimin üzərinə tökürdü. Mən isə gənc olduğumdan, özüm üçün dostlarımla yeyib-içib kef edirdim. Ancaq o məni Moskvaya göndərdi. Hüquq ixtisası üzrə ali təhsilimi müvəffəqiyyətlə başa vurub, Azərbaycana qayıtdım. İyirmi iki yaşım olardı səhv etmirəmsə… Yaşımın ən çılğın vaxtını yaşayırdım. Həmin günlərin qədrini bilmək üçün, hər axşam moteldə bir qızla gecələyirdim. Atam isə əlimdə diplom ola-ola hədər olmağımı istəmirdi. O məni Bakıdakı həbsxanaların birində işə düzəltdi. Türmənin rəisi ilə dost idi, mən isə artıq rəisin müavini idim.
Hər şey qaydasında gedirdi. Öz pulumu qazandıqca, özümü artıq kişi kimi hiss edirdim. Anam yəqin ki, məni belə görsəydi fəxr edərdi mənimlə. Ancaq mən öz anamı görməmişəm. Çünki, o məni doğanda yumurtalıqlarında parçalanma baş vermiş və qan axmadan vəfat etmişdi. Mən anadan olan vaxt tibb bu gün ki, qədər inkişaf etməmişdi. Ehh.. Nəysə… Atam mənim adımı buna görə "Nəsir” qoydu. Çünki elə ilk nəsliyim anamı öldürmək olmuşdu…
Bir dəfə mənim işlədiyim həbsxanaya çox gənc bir qız gətirmişdilər. İş yoldaşlarım o qızın gözəlliyi haqqında o qədər danışırdılar ki, mənim üçün çox maraq yaranmışdı. Yoldaşlarımın mənə dediyinə görə bu qız qırx səkkiz yaşlı ərini öldürmüşdü. Qızın isə on dörd yaşı var idi. Mən bunları fikirləşmirdim. Onu həbsxanaya yeni gətirmişdilər deyə, ilk vaxtdan kalona salmamışdılar. O kiçik bir kabinədə qalırdı. Bir gün evə gedərkən o qızı fikirləşdim ki, necə biridir?! Açarı qarovulçudan aldım, kabinənin qapısını açdım. Mən qapını açar-açmaz o ayağa qalxdı… Həqiqətən yoldaşlarımın dediyi qədər var imiş… Sarı saçları, ala gözləri, irəli duran dodaqları. Ondörd yaşı olmasına baxmayaraq həddən artıq cazibədar bədəni var idi. Mən durub gözlərimlə onu diqqətlə süzürdüm, o isə mənə qorxa-qorxa baxır, əlləri əsirdi… Düşündüm ki, zatən psixoloji problemlər yaşayır. Buna görə tez qapını bağladım və oranı tərk etdim…
***
Bir neçə gün sonra yoldaşlarımdan biri olan Rasimin ad gününü keçirdik. Rəisimiz gedəndən sonra hamı mənim otağıma gəldi və çoxlu araq içib, sağlıq dedik. Başım elə hərlənirdi ki… Yoldaşlarım da artıq sərxoş olmuşdular. Şer söyləyib ağlayırdılar, gah da gülürdülər…Mənsə içəridəki o ala göz qızı fikirləşirdim. Onu düşünəndə məni şəhvət hissi bürüyürdü… Artıq gecə yarısı yaxınlaşdırdı. Səkkiz araq butulkası boşalmışdı.Yoldaşlarım hıçqırıb mürgüləyirdilər. Mənsə otaqdan çıxdım və zirzəmiyə tərəf getməyə başladım. Çox içmişdim deyə büdrəyirdim. Divara sürtülə-sürtülə qarovulçunun yanına çatdım. Ona dedim ki, əgər işdən qovulmamaq istəyirsənsə açarı mənə ver, buranı tərk et və sus! O da qorxusundan dediyimi etdi. Onun getdiyindən əmin olduqdan sonra dəmir qapını açdım. Qaranlıqdan qızın gözlərinin altı şişib və qaralmışdı. Yerdə dəmir qablar var idi və dibində də şorba var idi. Mən içəri girib dedim ki, adın nədir? O isə cavab vermədi. Bərk üstünə qışqırdım və oda əsə-əsə adının Səbinə olduğunu dedi. Ona ağır-ağır yaxınlaşdım. Sərxoşluğum nəfsimi parçalamış və şəhvət hissim güclənmişdi. Əlimi atdım onun saçlarına və sığallamaq istədim. O isə çəkildi bir addım geri və beli divara söykəndi. Nəsə demək istəyirdi, ancaq dodaqları qorxudan qurumuşdu. İndi ki, kimi xatırlayıram..
İki əlimlə sifətindən tutub dodaqlarından öpmək istədim, ancaq məni bərk geri itələdi, ayağım dəmir qabın içinə girdi və sürüşüb yıxıldım. O, ağlaya-ağlaya, yalvarmağa başladı. Mənsə çox əsəbləşdim, yataqdan tutaraq ayağa qalxdım və onun üzünə möhkəm şillə vurdum və o yerə yıxıldı. Mənim onu ələ keçirməyim mümkünsüz idi, altımda çabalayırdı. O hər dəfə qışqırmaq istəyəndə şillə və yumruqla onu susdururdum. Artıq o keyimişdi. Məndə vəhşi kimi onun paltarını çıxarırdım. Az yaşı olmasına baxmayaraq döşləri çox gözəl və dik görsənirdi.Bədəni hər bir kişini başdan çıxarardı. Onun döşlüyünü çıxarıb ağzına tıxamışdım ki, qışqırmasın. Mən də tələsə-tələsə şalvarımı çıxardım və onu zorlamağa başladım. Düz gözlərinin içinə baxırdım bu halda, ala gözlərindən çox sürətlə yaş axırdı. Seks əsnasında göz yaşları həmişə kefimi pozur. Buna görə onu ağzı üstə uzadıb, saçını əllərimə doladım və düz bağırsağından zorlamağa başladım. Qaranlıqda hiss etmirdim, ancaq sonda hiss etdim ki, yer qanın içərisindədi. Çünki onu çox sərt zorlamışdım.
Bu günə kimi Bakıdan tutmuş, Moskvaya qədər çox qızlarla bir olmuşdum. Ancaq Səbinədə başqa bir şey var idi. Sözlə ifadə olunmaz bir şey. Məhz buna görə onu hər gecə gəlib zorlayırdım. Hər dəfə o etiraz edirdi, mənsə şiddətli döyürdüm. Bu gün o səhnələri xatırlayıb, özümü bağışlaya bilmirəm. Səbinənin canı məndən qurtuldu, çünki onu kalona apardılar. Sonra eşitdim ki, bir neçə ay psixoloji dispanserdə yatıb…
**
Bu hadisənin üzərindən illər keçdi. Vaxt elə keçdi ki, heç özümdə hiss etmədim.Arxamda neçə illəri qoydum. Atamı basdırdım, ailə qurdum.Artıq Universitetə gedən bir oğlum və bir qızım da var. Onları çox sevirəm. Ancaq onlar məni sevmir. Çünki heç vaxt onlara vaxt ayıra bilmirdim. Mənim üçün bu qızı atam tapmışdı. Dostunun qızı idi. Mən pis ata oldum, ancaq o yaxşı ana oldu. Artıq evə getmirdim, çünki hər dəfə evə gedəndə dava düşürdü. Hətta oğluma şillə vurmuşdum, o da mənə cavab zərbəsi endirmişdi. Qızım mənə nifrət edir. Ailəmi hiddətləndirəcək ən əsas şey isə bu yaşımda cavan bir qız sevməyim oldu. Hisslərimə heç vaxt sahib çıxa bilməmişəm. Sevgi hissi də nə vaxt, nə zaman gəlir bilmək olmur. Arvadımın, ushaqlarımın mənə qarşı bu hadisəsi artıq məni diksindirmişdi hər şeyə. Lakin:
Mən artıq şəhərin polis idarəsinin rəisi olmuşdum. Dostumun toyunda rəislərlə oturub sağlıq deyib, vururduq. Hər dəfə içki içəndə Səbinəni xatırlayırdım. Buna görə artıq bir qədəhdən artıq içmirəm. Necə bir günah işlədiyimi xatırladır və bu da mənə əziyyət verir. Nəysə…
Toyda mənim gözüm kənar masadaki, sarışın bir qıza sataşmışdı. Dayanmadan bir-birimizə baxırdıq. O hava almaq üçün çölə çıxanda, məndə onunla çölə çıxdım. Nəsə bu qıza yaman qaynamışdı qanım. Onunla söhbət etdim.Adı isə Tamara idi və beləcə tanışdıq…
Üstündən xeyli vaxt keçəndən sonra o məni sevdi, məndə onu. Mənim digər evimə gəlirdi və onunla çox sevişirdim. Müasir dövrün qızları məni daha çox həyəcanlandırırdı. O yanımda olanda, bir neçə dəfə işə də getməmişdim. Tamara ilə yataqdan çıxmaq istəmirdim. O mənə yenidən seks öyrətmişdi. Sevişməyə aid yeni taktikalar öyrədirdi. Bu isə mənə həzz verirdi. Onun bakirəliyini mən pozmuşdum. İlk kişisi mən olduğumdan, ona hər gün hədiyyələr alıb gətirirdim. Və bir gün:
Mənə dedi ki, "Mən hamiləyəm”. Mənsə onu yarı yolda buraxa bilməzdim.Tamaranı çox sevirdim. Məni çox rahatladır və onun yanında özümün də dəyərini bilirdim. Ailəsi haqqında maraqlanmaq istədim, ancaq o mənə atasının olmadığını və yalnız anasının olduğunu dedi. Tamara gilə tezliklə elçiliyə gedəcəyimi bildirdim və bunun üçün əvvəlcə boşanmalı idim.
Gecə öz evimə getdim. Heç kim mənə salam vermədi. Mən arvadımı, ushaqları çağırdım və izah etdim ki, boşanmaq istəyirəm. Evdə böyük bir həngamə çıxdı. Arvadımla, qızım oğlum Mətini saxlaya bilmirdilər. Eləcə deyirdi ki, "get qızın yaşındakı qəhbənin yanına”. Onun bu sözü məni çox əsəbləşdirdi və möhkəm döydüm. Heç vaxt uşaqlarıma əl qaldırmaq istəməmişəm. Ancaq mənimdə səbrimin bir həddi var.
Gecə ikən evdən çıxdım. Siqaretimi yandırıb prospektlə gəzib, əsəbimi dağıtmaq istəyirdim. Qabağımı qaranlıqda üzünü görə bilmədiym bir qadın kəsdi və mənə dedi ki, on manat ver bu gecə sənin olum.Başımı qaldırıb söymək istədim. Ancaq üzünə baxanda ağlımı qaçıracaqdım….
Bu gözlər, bu səs…Bu Səbinə idi.Türmədə zorladığım qız. O da məni tanıdı və çantasını əlindən yerə buraxıb dizlərini yerə çöküb ağlamağa başladı. Mən onu yaxınlıqdaki parka aparıb söhbət etmək istədim. O mənə dedi ki, mənim bir qızım var artıq. Dedim bəs necə oldu bu? Ərindən boşandın? Dedi ki, yox. Türmədə doğdum… – Bu sözü məni çox qorxuzdu. Ona türmədə toxunan yeganə kişi mən olmuşdum. Dedim, "yəni?”. Yənisi isə qorxuduğum cavab oldu. Qızın məndən olduğunu dedi. Başımı əllərimə alıb, saçlarımı ovuşdururdum. Səbinə isə eləcə ağlayırdı. Öz özünə deyirdi ki, uşağıma baxa bilməməyimə görə pula kişilərlə yatıram.
Ona dedim ki, qızımı görmək istəyirəm. Səbinə, çox etiraz edib yalvardı. Ancaq sabah bu parka gətirməyinə məcbur etdim. Qızım ilə başqa adla görüşəcəkdim.Ona atası olduğumu deməyəcəkdim. Bunu əvvəlcədən Səbinəyə bildirdim.
***
Səhər açıldı. Dediyim yerə vaxtından tez gəldim. Gözlədim…Gözlədim… Səbinəni uzaqdan gördüm. O yalnız gəlirdi. Səbinəyə salam verməmiş dedim ki, qız hardadı. O mənə dedi ki, mağazaya girib və indi gəlir. Uzaqdan Tamaranı gördüm. Bu parkdan keçirdi və mənlə Səbinəyə yaxınlaşdı. Qəribə olmuşdu o da. Gəlib düz qarşımızda dayandı. Səbinə dedi ki, " BU DA MƏNİM QIZIM”.
***
Birinci başım hərləndi, sonra nəfəs ala bilmədim və sonra özümdən keçdim. Gözlərimi açanda ürək dispanserində idim. İnfarkt keçirmişəm, həkimlərin dediyinə görə. Başımın üstündə oğlum var idi. Bir həftə o mənə baxıbmış. Hər dəfə gözlərimi açanda Səbinə ilə Tamaranı xatırlayıram və özümdən keçirəm. İndi bildiniz mənim necə bir insan olduğumu?! İyirmi il bundan əvvəl bir qız zorladım, xəbərim olmadan o hamilə qalıb və hər şeyin üzərindən iyirmi il keçib. Mən bir qız sevdim və hamilə buraxdım. Sevişdiyim qız öz qızım imiş…
Mənim yerimdə siz olsanız nə edərsiniz?! Bilirəm ki, mənim etdiyimi edərsiniz. Çünki heç kim bu günahla yaşaya bilməz. Hal-hazırda siyirmədən dövlətin verdiyi silahı çıxarıram və başıma vuracağam ki, beynimdən tökülən qan mənim imzam olsun… Əlvida…